Toen ik aan Concept M begon wist ik stiekem natuurlijk al dat er een vervolg zou komen, maar ik hield het nog even voor mezelf. Mocht mijn eerste boek nou compleet falen of doodslaan, dan hoefde ik niet met gebogen hoofd alsnog twee sequels te schrijven die toch niemand zou lezen. Ik was een beetje bang voor wat je wel eens in Hollywood ziet: van die regisseurs die met veel aplomb een serie films aankondigen, dat dan de eerste totaal flopt, en dat ze dan met hun staart tussen de benen afdruipen (M. Knight Shyamalan met The Last Airbender (die film is zo slecht dat het bijna weer leuk is om ‘m te kijken, tip!) of de regisseur van The Golden Compass). Goed, dat wilde ik dus voorkomen, en dus hield ik mijn mond.
Uiteindelijk bleek die voorzichtigheid niet nodig, want vanaf het eerste begin kreeg ik van lezers de vraag of er een vervolg zou komen. Nou: ja dus, inmiddels is het contract getekend en de deadline gesteld. Op 2 mei 2020 is het zover, dan komt 7B uit. Inderdaad, dat is precies de dag dat Concept M zich afspeelt. Leek me wel geinig.
Als mensen vragen of ik al aan het schrijven ben, vind ik het lastig daarop te antwoorden. Het concrete antwoord is nee: ik zit nog niet elke dag te typen. Dat betekent echter niet dat ik niet bezig ben met het boek. Integendeel. Dit is misschien wel de leukste fase van het schrijven: de verzin-fase. Ik ben elke dag bezig met research doen en met het schetsen van achtergronden en uittekenen van verhaallijnen. Ik heb alweer een flink dossier met maatschappelijke, geopolitieke en historische context uit mijn duim gezogen, en ik ben voorlopig nog niet klaar.
Ik mag van mezelf alleen iets uitbrengen (of het nou muziek, poëzie of proza is) als ik mezelf duidelijke leerdoelen heb gesteld. Ik denk dat dat iets te maken heeft met mijn achtergrond als docent (en die fantástische lerarenopleiding die ik gevolgd heb), en ik vind het ook wel lekker om een beetje streng te zijn voor mezelf. In het geval van 7B was het makkelijk geweest om de draad op te pakken waar we gebleven waren: het moment dat Hava op Ameland zit en een besluit moet nemen over wat ze gaat doen. Maar makkelijk is niet echt mijn ding, bovendien vond ik het qua verhaallijn ook niet zo spannend om gewoon maar verder te schrijven. Daarom heb ik besloten dat het volgende boek zich twintig jaar later afspeelt, in 2040. Daar ligt meteen de eerste uitdaging: nu ben ik gedwongen om écht na te denken over hoe de toekomst eruit zal zien.
De tweede uitdaging ligt in de keuze voor personages. Nee, het boek gaat niet over Hava (maar geen zorgen: ze speelt wel een rol, dus je leest alles over hoe het haar vergaan is), maar over twee personages die verder van me af staan qua achtergrond, leeftijd en professie. Ik wil mezelf dwingen om me te verplaatsen in karakters die een ander lichaam hebben, en een andere belevingswereld. Heel benieuwd hoe dat werkt!
De derde en laatste uitdaging zit ‘m in schaalvergroting. Concept M speelt zich af in Nederland, maar het kleurlozenprobleem (en andere politieke perikelen) beperken zich natuurlijk niet tot ons land. 7B wordt daarom een Europese roman, omdat het solidariteitsdilemma waar Concept M over gaat een veel breder en groter onderwerp is dan ik aanvankelijk dacht. Dat vergt nog veel meer denkwerk en geopolitiek inzicht, en ik benader het als het onderzoek voor een masterscriptie (maar dan is het veel breder, speculatiever en – eerlijk is eerlijk – leuker). Wil je weten wat ik allemaal lees ter voorbereiding? Volg me dan op GoodReads.
Tot snel!
