Zweetseizoen

Ik heb een haat-liefdeverhouding met hitte. De zomer is voor mijn humeur veruit het beste seizoen: licht, buiten, bloemen, groen, water: het kost me mentaal veel minder moeite om overeind te blijven dan in de herfst en de winter, waarin alles in het teken staat van kou, donkerte en vergankelijkheid. Maar lichamelijk is de zomer zwaar.

Sinds ik antidepressiva slik (en dat is al best een tijdje) roep ik altijd dat ik zo’n geluk heb dat ik weinig last heb van bijwerkingen. En dat is ook zo. Relatief gezien heb ik weinig last. Ik hou geen vocht vast, heb geen droge mond, geen constante hoofdpijn. Er is één maar, en dat is wanneer het warmer wordt dan 25 graden. Dan begin ik ’s ochtends te zweten, en hou ik niet meer op. Ik hoef maar drie stappen te zetten (letterlijk) en het zweet gutst van mijn hoofd af.

Dat heeft dan weer tot gevolg dat ik bijna constant een vocht- en zouttekort heb, waardoor ik heel snel een soort mini-zonnesteek oploop. Gisteren bijvoorbeeld. ’s Ochtends vroeg was ik nog een stuk gaan wielrennen, omdat het zo’n mooi weer was. Toen ik thuis kwam kreeg ik al snel barstende koppijn, en tegen het avondeten zat ik rillend, zwetend en kotsmisselijk op de bank. Zonnesteek. Kan ik nog liters water drinken, het enige dat helpt is in bed gaan liggen en het klokje rond slapen.

Het is een heftige en vervelende bijwerking van mijn medicatie, maar eentje die ik met liefde (nou ja, misschien niet met liefde, maar wel met overtuiging) draag om mijn angst en depressie buiten de deur te houden. En dat brengt me bij het volgende. Iedere zomer als ik hierover schrijf, krijg ik talloze reacties van mensen die ook antidepressiva slikken en zeggen: ‘Oooooh, komt dat daardoor! Wat een openbaring!’ Het valt me op hoe weinig mensen zich bewust zijn van de (mogelijke) bijwerkingen van hun medicatie.

Voor mij is het vinden van de juiste medicatie een zoektocht die ik samen met mijn psychiater onderneem, waarbij hij voorstellen doet en ik nauwkeurig monitor wat de medicatie met me doet. En als ik zeg nauwkeurig, dan bedoel ik ook nauwkeurig. Ik lees eerst de bijsluiter volledig door, en hou vervolgens in een excel bij wat er gebeurt met mijn gemoedstoestand en welke bijwerkingen ik ervaar (en in welke mate). Op die manier krijg ik inzicht in mijn situatie en ook in welke mate mijn toestand mentaal en fysiek verandert door het aanpassen van mijn doses. Het helpt mij enorm om het overzicht en de controle over mijn herstelproces te bewaren.

Nou zeg ik natuurlijk niet dat iedereen het zo moet doen, maar het kan helpen. En voor mijn mede-antidepressivagebruikers voor wie het zweetseizoen weer geopend is: heel veel sterkte, drink genoeg water, neem een extra t-shirt mee en vooral: rustig aan!

Een reactie op “Zweetseizoen”

  1. Pyke de Vries schreef:

    Veel dank voor deze post. Ik weet waar je het over hebt en ik weet ook dat het (overmatige transpiratie) aan de medicatie ligt maar toch is het bijzonder prettig om zoiets van een lotgenoot te lezen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *